Olaerts L-rijtuigen, een must-have!

De L-rijtuigen, voor semi-directe treinen, kregen 4 naar buiten draaiende handbediende deuren, verdeeld over de hele zijwand, om het in- en uitstappen te versnellen. Het uitstappen was nochtans moeilijk en de zwaaiende deuren vormden een gevaar op de perrons, zodat deze rijtuigen zeer snel uit de Noord-Zuidverbinding, met haar smalle, in bochten gelegen perrons, werden geweerd om in 1981 quasi volledig uit dienst te worden genomen.

De rijtuigen van Olaerts staken mij al verschillende jaren de ogen uit ;-) Dan toch maar gekocht...

Hier enkele foto's van in de vitrinekast...

4506 wordt 4509...

De motorwagen 4506, die binnengebracht werd bij treinshop Olaerts voor herstelling van de aandrijving, is vervangen door de 4509. Er werd beslist hem om te wisselen ipv te herstellen. De uitvoering blijft dezelfde, al is het nu de motorwagen van de "nieuwe generatie", met recentere decoder...

Veel belang hechtte ik niet aan de nummer, zolang de uitvoering en de reeks maar hetzelfde blijft!

Hier een foto van de "real deal"...

GCI's maken de "historische trein" compleet!

De beroemde GCI-rijtuigen mochten natuurlijk niet ontbreken in Barve-haut. De rijtuigen behoorden tot een type dat in het begin van deze eeuw, eerst uit verbouwing van bestaande rijtuigen en daarna als nieuwbouw met honderden aan de Etat Belge geleverd werd. De afkorting GCI verwijst naar twee kenmerken, namelijk "Grande Capacité" en "Intercommunication".

Op het einde van de vorige eeuw streefden de spoorwegmaatschappijen naar een grotere capaciteit van hun treinen zonder dat die langer werden (lengte van de perrons!). Men wilde meer reizigers vervoeren per rijtuig met minder eigen gewicht per rijtuig en per reiziger.



Men berekende zelfs het aantal reizigers per lopende meter trein. Dit resulteerde in rijtuigen met niet te veel beencomfort en met dwarse zitbanken met 6 plaatsen naast elkaar. Elk compartiment was slechts langs de twee zijwanden, dus van buiten, bereikbaar. De treinwachters moesten dus elk compartiment van buiten kunnen bereiken. Vandaar de doorlopende treeplanken en de horizontale leuningen die bij sommige museumrijtuigen nog te zien zijn. Er gebeurden heel wat ongevallen en er werd beslist van een middengang te creeren. Men offerde daarmee 2 zit-plaatsen per compartiment op. In de kopwanden werden kopdeuren gemaakt en loopbruggen naar het volgende rijtuig. De treinwachter kon nu binnen blijven, behalve om zich naar het volgend rijtuig te begeven.

Er was dus Intercommunicatie of Intercirculatie. Dit systeem werd bij de N.M.B.S. nog behouden tot in het begin van de dertiger jaren, cfr. de L- rijtuigen. Tevoren waren de vouwbalgen al ingevoerd bij de internationale rijtuigen en de bloktreinen.

De GCI's bleven bij de N.M.B.S. in dienst tot eind mei 1966 (In hetzelfde jaar werd op 20 december de laatste ''gewone'' reizigerstrein met stoomtractie gereden). Daarna werden ze nog in reserve gehouden, ook voor de behoeften van de strijdkrachten.

De set is van Goover Models en bevat drie rijtuigen. Eén 2de klasse-, en twee 3de klasse-rijtuigen. De rij-eigenschappen zijn zeer goed.


Hier een filmpje, getrokken door de stoomlocomotief  96.015!